ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΑΞΙΕΣ

 

ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΑΞΙΕΣ

Κουρασμένη το βράδυ

με την λίγη δύναμη

που μου έχει απομείνει,

βαδίζω σκεπτική…

πάνω σε στενά πεζοδρόμια,

γεμάτα με πλήθος ανθρώπων!

*

Μα γιατί τόσα ανθρώπινα πλήθη;

Και εγώ να αισθάνομαι μόνη;

Με μια κούραση,

με μια θλίψη;

*

Οι νέοι προχωρούν γρήγορα,

οι μεσόκοποι με σταθερό βήμα!

Οι γέροντες

καθυστερούνε την κίνηση!

*

Μια μητέρα με τρία παιδία,

και έναν σκύλο,

δίνει οδηγίες στα παιδιά…

(μην πηγαίνεις στην άκρη

θα σε πατήσει το αυτοκίνητο

και εσύ μικρό προχώρα

και μην παίζεις με τον σκύλο).!!!

*

Και εγώ σκέπτομαι

τα παιδικά μου χρόνια

στο χωριό…

και ξανά αρχίζω

να μελαγχολώ…

*

Τί ωραία που περνούσαν

οι Γιαγιάδες μου,

η Μάνα μου,

φτώχια, κούραση, ξενύχτια,

παραδεισένια χρόνια!!!

*

Γέλια τα παιδιά

τρέχανε ξέγνοιαστα

σαν ελεύθερα περιστέρια!!!

Και κατή, πλούσια χαμόγελα,

από Γιαγιάδες και Μανάδες,

με μια βασιλική σταθερότητα!

Μια γλυκιά ικανοποίηση!!!

Τραγουδώντας απαλά

μέσα στην σκέψη,

“τα παιδιά…

της Ζωής οι Ανθήσεις”!!!

΄Έλαμπε πάνω στα χείλη,

πάνω στα κόκκινα μάγουλα

τον Γιαγιάδων και Μανάδων,

η ευχαρίστηση!!!

*

Ω, την μεγάλη ευτυχία;!!!

Μα δεν είχαν όμως,

στον τοίχων τους,

κρεμασμένα,

επιστημονικά πτυχία.

*

Όσο πλησιάζω

την πολυκατοικία που μένω,

μου κόβονται τα γόνατα

από οδύνη,

η καρδιά μου δακρύζει

από λύπη!

Με το ζόρι ανεβαίνω

της μαρμάρινες σκάλες.

*

Να πάλι;

Σιωπηλή κλειστή

η πόρτα με περιμένει…

*

Ο κρότος της κλειδωνιάς…

της πόρτας

ο αντίλαλος…

της καρδιάς μου

η στεναχώρια…

Τριγύρω μια σιωπή

μια νέκρα…

Θέλω ένα στόμα,

να μου πει καλησπέρα!

*

Της σιγής μου η σιωπή,

κάνει την νύχτα,

ακόμα πιο σκοτεινή…

Δεν θέλω να φάγω…

θα κοιμηθώ νηστική…

*

Εξελίξεις, μόδα,

εξαφάνιση

στο Ελληνικό Σπέρμα…

*

Η γυναίκα κτίζει

τις οικογένειες,

τις πολιτείες

και τα έθνη!!!

Του άντρα το καθήκον,

είναι:

να προσφέρει

την κινητήριος ύλη!!!

*

Και άσε τον Πλάτωνα,

στην πλανόδια

πολιτεία του να κλαίει,

μαζί με όλες τις θρησκείες,

να πάνε στο Έρεβος,

να κάνουνε κολύμπι,

εκεί μέσα μόνο

τους αξίζει!!!

*

Ο Πλάτωνας έχει χάσει το παιχνίδι...

Σαν τη χαμένη Ατλαντίδα...

*

Η ανθρώπινη Ιστορία

το έχει αποδείξει!!!

Ανίκανος είναι ο άντρας

τον κόσμονε να διοικήσει!

*

Ωωω Γαία Μάνα Γλυκιά

Υπέρτατη Γενναιόδωρη

Πονόψυχη ΜΑΝΑ!!!

*

Μόνο Άξιες, Τίμιες,

Δραστήριες Μητέρες,

Μπορούν, μέσα στα έθνη,

να φέρουνε άσπρες μέρες!!!

*

Την διοίκηση,

τα δίκαια δικαστήρια,

να τα αναλάβουνε Μητέρες,

με αφοσίωση νοικοκυρές!!!

Κι ας είναι και αγράμματες…

θα είναι ποιο ωφέλιμες,

από τους ψεύτες, κλέφτες,

από τους άδικους γραμματισμένους…

*

Μητέρες της δικαιοσύνης!!!

Να φτιάξουν ένα παγκόσμιο βασίλειο,

να είναι η Αγάπη ο Βασιλιάς

να είναι η Αγάπη ο Νόμος!!!

Να μην υπάρχει Δικαστής!!!

Να μην υπάρχει αστυνόμος!!!

Δικαστής να είναι, η αγάπη

και τα βρέφη μόνο!!!

*

Πραγματικός αληθινός παράδεισος

Και ΟΧΙ η ψεύτικη στα επουράνια…

Τι να την κάνης την ζωή χαρισάμενος;;;

στα ύψη στον Αιθέρα;;

δίχως το σώμα

και το χώμα;;;

*

Και εσύ που δεν γέννησες παιδιά…

Μάνα σε Γέννησε!!!

Μην είσαι θυμωμένη,

μαζί της,

το επειδή δεν μπόρεσες

για να της μοιάσεις…

*

Η σωστή Μάνα

Το Πλουσιότερο,

Το Αγιότερο,

Δώρο

Επάνω στον Πλανήτη!!!

*

Ωχ Μανά μου

Θέα Λητώ,

γέννησε Έλληνες,

σε παρακαλώ,

επάνω στο Ιερό

αγαπημένο σου έδαφος!!!

Σε παρακαλώ!!!

*

Γιατί οι σημερινές Ελληνίδες

καταντήσανε τεμπέλες...

*

Ζήτω η Ιερά Δοξασμένη

Σπαρτιάτικη Γυναικοκρατία!!!!!!!!!!!

*

Written by:

Stavros Sitaras Homerides

Copyright C 51948-11 2 2012 7:43πμ.

*

Σπινθήρα, Εμπνεύσεως,

Ελένη Διμοτάκη!

Η Φωτογραφία είναι της Αξιέπαινης

Κρητικιάς Ελένης Διμοτάκη,

που μας έχει φύγει από την Ζωή.

Επάνω στο Πρόσωπο της,

είναι ζωγραφισμένη η Ευγένεια,

η Αξιοπρέπεια και η Καλοσύνη!!!

*

From: Elizabeth Liakos

Stavro BRAVO!!

This is a very Beautiful Poem!!

Bravo again and keep writing, God Bless You and your family!!

Warm regards,

Elizabeth.-----Original Message-----

*

Sent: Mon, Nov 5, 2012 10:09 pm

Maria Tsouki: Πάρα πολύ ομορφο :-):-):-):-):-)καληνύχτα:-)και καλό ξημέρωμα:-)